Rola rodziców ma niebagatelne znaczenie w procesie szkoleniowym, ponieważ dość znacząco wpływa na późniejszą relację trenera z zawodnikiem. Nieodpowiednia postawa rodziców może więc źle wpływać na zawodników, jak również zaburzać komunikację dzieci z światem zewnętrznym, która jest ukierunkowana tylko i wyłącznie na wskazówki opiekuna.
W całym schemacie musimy sobie jasno określić trójkąt współpracy. Głównymi składowymi tej geometrycznej figury są zawodnicy, rodzice oraz trenerzy. Powinni oni funkcjonować i wpływać na siebie wzajemnie jak w strukturze plastra miodu. Trzeba jednak określić na samym początku priorytety, które z góry musi sprecyzować trener.
Możemy tutaj przypisać role jakie powinien spełniać dobry trener. Zasadniczymi czynnościami, które powinien wypełniać są: wychowywanie zawodników w duchu rywalizacji sportowej, odpowiednie prowadzenie procesu szkoleniowego ukierunkowanego na rozwój zawodników czy udzielanie wskazówek do poprawnego wykonywania zadań techniczno-taktycznych. Niezwykle ważne jest także dbanie o odpowiedni rozwój zdolności motorycznych, wzmacnianie i podwyższanie poziomu motywacji u zawodników oraz rozwijanie zawodników pod względem wiedzy i rozumienia sytuacji boiskowych, rozumienia gry.
Równie ważna w tym procesie jest rola rodzica polegająca na dobrym wychowaniu dzieci, wspieraniu w wykonywaniu wszystkich aktywności fizycznych czy zachęcaniu do podążania za swoją pasją. Niezwykle ważne wartości, które rodzic może przekazać młodemu piłkarzowi kryją się między innymi w kulturalnym kibicowaniu w duchu fair play i sportowej rywalizacji, jak również przekazywaniu wsparcia dla zawodnika, trenera, drużyny. W tym wypadku z góry określamy rolę szkoleniowca jako osoby trenującej zawodnika oraz rodzica jako osoby wspierającej dziecko. Analizując zachowania rodziców możemy tutaj dojść do wniosków, iż najczęściej mają one podłoże mocno emocjonalne. Działają oni pod wpływem chwili i impulsów związanych z jakimś wydarzeniem boiskowym. Zdarzają się również sytuacje, że rodzic próbuje wpływać na zachowanie dziecka oraz trenować dziecko nie będąc jego trenerem.
Musimy zacząć otwarcie się komunikować z rodzicami. Każdy z nich musi znać cele stawiane przez trenera w każdym aspekcie rozwoju zawodnika. Rodzice nie powinni podważać przed dziećmi autorytetu trenera, a także negować poczynań trenera, nawet jeżeli nie zgadzają się z jego zdaniem. Jeżeli trener daje jakieś zalecenia dotyczące pracy dodatkowej to rodzic powinien zrobić wszystko, aby dziecko zrealizowało zadanie nałożone przez trenera. Trener dla dziecka jest jednym z najważniejszych autorytetów i rodzic powinien starać się wspomagać znaczenie słów szkoleniowca. Przekłada się to również na informacji, którą daje trener odnoszącą się do rodzica.
Rodzic wraz z trenerem wychowują naszego małego człowieka, a narzędziem do tego jest trening piłki nożnej, który pozwala kształtować cech charakteru, sposób funkcjonowania w grupie i społeczeństwie oraz określa role jakie przypisuję się w poszczególnych układach społeczno-środowiskowych.